بررسی نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون هم زمان در تصفیه پساب بدون استفاده از منبع کربن خارجی در راکتور ناپیوسته متوالی

در این پژوهش، کارایی راکتور ناپیوسته متوالی (SBR) در حذف زیستی نیتروژن از پساب مصنوعی مورد بررسی قرار گرفت. هدف پژوهش، بررسی تأثیر یک روش مقرون به صرفه و جدید به منظور حذف ترکیب‌ های نیتروژن به ویژه نیترات بوده است. روش به کار گرفته شده شامل راهبرد افزودن منبع کربن داخلی، بیش از یک بار، به راکتور بوده و نتیجه‌ های به دست آمده تأثیر مستقیم و مثبت این راهکار بر تکمیل فرایند دنیتریفیکاسیون را نشان داد. این پژوهش با در نظر گرفتن زمان ماند سلولی (SRT) برابر 20 روز، نسبت کربن به نیتروژن(C/N) برابر 5/12 انجام شد. پس از برقراری شرایط پایدار، تأثیر سه بارگزاری آلی (OLR) برابر 67/0 ، 1 و d3kg COD/m 5/1 بر کارایی روش انتخاب شده، مورد بررسی قرار گرفت. افزون بر آن، تأثیر سه بارگزاری نیتروژن (NLR) برابر 054/0 ، 1/0 و d3kg N/m 15/0 نیز  بر نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون هم زمان مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه‌ های به دست آمده نشان داد که در راکتور شاهد یعنی انجام عملیات با یک بار شدن راکتور در هر دوره، بازدهی حذف نیتروژن کل (TN) برابر با % 25/86 بود. عملکرد راکتور مورد آزمایش در دوره اول و دوم پژوهش یعنی به ترتیب با یک و دو بار افزودن منبع کربن داخلی (افزون بر پر شدن اولیه) در هر سیکل نیز بررسی شد. در این پژوهش مشخص شد که با افزایش تعداد دفعه‌ های افزودن منبع کربن در هر سیکل، بازده ی حذف زیستی نیتروژن افزایش می ‌باید. بهترین عملکرد راکتور در دوره دوم و با دو بار افزودن منبع کربن داخلی به صورت آنوکسیک به دست آمد. در این شرایط با بارگزاری آلی برابر d3kg COD/m 67/0 و بارگزاری نیتروژن برابر d3kg N/m 054/0، بازدهی حذف نیتروژن کل برابر با % 91 بود. غلظت آمونیوم ، نیترات و نیتریت در پساب خروجی در این حالت به ترتیب برابر 72/0، 9/5 و  mg/L 23/0 بود.